بر اساس این پیمان تمامی مناطق تحت اشغال ترکیه، به غیر از منطقهٔ نخجوان، به خاک این کشور ملحق و مناطق قره باغ و نخجوان نیز از خاک ارمنستان جدا شد و به صورت منطقهای خودمختار تحت نظارت جمهوری دمکراتیک آذربایجان درآمد. پس از شکست ارتش عثمانی از ارمنستان در نبرد سارداراباد و اعلام استقلال ارمنستان، منطقهٔ نخجوان جزئی از خاک ارمنستان شد اما طی سالهای۱۹۱۸-۱۹۲۰ میلادی جمهوری دمکراتیک آذربایجان با کمکهای نظامی و مالی دولت عثمانی، که عمال آن در مناطق همجوار جمهوری ارمنستان متمرکز شده و رهبری نیروهای جمهوری آذربایجان را علیه ارمنستان در دست گرفته بودند، دائماً اهالی آذری مناطق مختلف جمهوری ارمنستان، به خصوص، منطقهٔ نخجوان را علیه دولت مرکزی تحریک و آنان را مسلح میکردند که این امر سبب نا آرامیهای دائمی در منطقه میشد و گاه به درگیریهایی خونین میانجامید. با آغاز انقلاب روسیه (۱۹۱۷)، ارتش عثمانی وارد منطقهٔ نخجوان شد و در ادامهٔ برنامهٔ پاکسازی نژادی خود، که از دو سال قبل در ارمنستان غربی آن را به اجرا گذاشته بود، دست به کشتار ارمنیان منطقهٔ نخجوان زد. This content w᠎as c reated with the help of GSA᠎ C​on tent G᠎ener at or D᠎emoversi on.

با اعلام الحاق مناطق قره باغ و آرام جعفری در سریال زیر آسمان شهر نخجوان به جمهوری آذربایجان تنها منطقهٔ باقیمانده که نخجوان را از جمهوری آذربایجان جدا میساخت، ارتفاعات جنوبی ارمنستان معروف به زانگزور بود؛ لذا در مرحلهٔ بعد ارتش سرخ به بهانهٔ پاکسازی ضد انقلابیون سعی کرد این نواحی را به منطقهٔ نخجوان و در نهایت، به جمهوری آذربایجان ملحق سازد که با مقاومت ارمنیان منطقه و شورشی مسلحانه به فرماندهی گارگین نژده و پس از جنگهایی خونین مسکو مجبور به انصراف از این تصمیمگیری شد؛ لذا در ۹ فوریهٔ ۱۹۲۴ میلادی منطقهٔ نخجوان رسماً به جمهوری سوسیالیستی ماورای قفقاز شوروی ملحق شد. در پی ناکامی واحدهای نظامی دولت آذربایجان در فتح شوشی، سلطانوف از «سلطان بیگ سلطانوف»، برادر خویش که حدود ۲۰۰۰ سوار کُرد و تاتار در اختیار داشت، تقاضای کمک کرد. علاوه بر دست اندازی های نادرشاه در تاراج اموال شیخ صفی الدین اردبیلی که از نفوذ مجدد صفویه و قدرت خانقاه اردبیل بیم داشت، درصدد ویران کردن اردبیل برآمد ، ابراهیمخان ظهیرالدوله افشار برادر نادرشاه، آزادخان افغان ، میرزا شفیع واضح تبریزی همگی در دوران نادرشاه از یک طرف و نهایتا به توصیه « پروفسور سنکرسکی» خاورشناس روسی و خواهش گریبادیف از ژنرال پاسکویچ روسی مقدار زیادی از کتب و چینی های گرانیهای مجموعه را در مقابل ایستادگی معاریف شهر با اعمال زور و تجاوز مجاهدان به روسیه بیشتر بیشتر بخوانید انتقال داد.

گگ آرام جعفری

واحدهای نظامی آذربایجانی به دستور سلطانوف بخش ارمنینشین شوشی را در محاصره گرفته و از شورای قره باغ خواستند ارگ شهر را که در تصرف افراد مسلح ارمنی بود تسلیم کنند. نیروهای آذربایجانی سنگرهای ارمنیها و حتی مقر هیئت نظامی انگلیس را زیر آتش گرفتند؛ ولی سلطانوف نتوانست ارمنیها را عقب براند. خایبالی کند روستای ارمنینشین بود واقع در دو مایلی شوشی که از اهمیت استراتژیک خاصی برخوردار بود و اهالی آن تا غروب آن روز مقاومت کردند، ولی هنگامی که واحدهای نظامی ارتش آذربایجان نیزاز شوشی به کمک نیروهای غیرمنظم سلطان بیگ شتافتند، مقاومت ارمنیهای خایبالی کند درهم شکست. تشکیلات حکومتی موقت ارمنیهای قره باغ که از این اقدامات جمهوری آذربایجان نگران شده بودند، چهارمین مجمع خود را برای رسیدگی به این بحران و اظهار مخالفت صریح و قاطع اهالی با انتصاب سلطانوف در شوشی تشکیل دادند. شورای قره باغ، اسقف واهان (اسقف شوشی) و هراند باگاتوریان (یکی از اعضاء شورای قره باغ) را در ۲۴ فوریه ۱۹۱۹ میلادی به تفلیس اعزام داشت.

به دنبال تحولات سیاسی و تغییرات مرزی جدید ترکیه، که یکی از هم پیمانان شوروی به حساب میآمد، برای مشخص شدن وضعیت مرزهای غربی ارمنستان به مذاکره با دولت شوروی پرداخت که نتیجهٔ آن عهدنامه مسکو (۱۹۲۱) بود. در ساعات پایانی روز، مقاومت در اطراف خانه نخستوزیر هم شکسته شد، جمعیت خانه مصدق را غارت کردند و او از طریق بام خانهاش جان به در برد. انگلیسیها در مقام حاکم یکی از امپراتوریهای وسیع استعماری که میلیونها مسلمان را دربر میگرفت، با حمایت از نخستین جمهوری مسلماننشین تاریخ معاصر وجهه خاصی در میان مسلمانها کسب میکردند. ↑ «استقلال به رکورد هزار گل زده در لیگ برتر رسید». ↑ «حملات شیمیایی به مدارس دخترانه ادامه دارد». او گفت طی تحقیقات کمیته به این نتیجه رسیدهاند که مسمومیتها عفونی نیست، منشأ ویروسی یا میکروبی ندارد، مسری نیست و عامل ایجاد آن مواد شیمیایی در دسترس است. بوده و نتیجه را به ولی داداشی واگذار کرد.